Had Bilmek

Merhaba sevgili dostlar. Sitemizi sizlere sunmaya başladığımızdan beri çok güzel geri dönüşler aldık. Hepsi bizim için çok çok kıymetliydi. Açıkçası kütü yorumlar da vardı ama o konuyu birazdan teferruatlı şekilde sizlere aktaracağım. Yazılarımızı not alarak okuyan ve daha iyi şöyle olur, kendinizi bu şekilde daha çok kişiye duyurursunuz gibi fikirlerle gelen dostlara buradan da minnetlerimizi sunuyorum. Tüm altı dolu eleştirileri ve yeni fikirleri bize sunulan bir hediye olarak görüyor ve kabul ediyoruz.

Gelelim yukarıda bahsettiğim yazımın da konusunu belirleyen kötü yorumlara. Aslında işin en acı tarafı kötü yorumun yazılarımızla ilgili değil, bizzat benimle ilgili olması. Bu yazıyı eleştirinin üzerinden bir hafta geçtikten sonra kaleme alıyorum ki nabzım normale dönsün, varsa karşı tarafın haklı taraflarını da göreyim ve kendime dönüp “Umay bak bu haklı bir eleştiri.” diyeyim. Yaşadığım olayı farklı şekilleriyle sizler de yaşamışsınızdır eminim. Bize destek olmak isteyen arkadaşlarımdan biri instagram hikayesinden benim hesabımı paylaşıyor ve “Yeni çıktığı yolda arkadaşıma başarılar diliyorum.” diyor. Eleştirmen kişisi ise arkadaşıma mesajlar atmaya başlıyor: “Şuh, çekici, kendini sunan tesettürlü bir kadını nasıl paylaşırsınız, size asla yakıştıramadım, üstelik çocuğunu da paylaşmış. Ben böylelerine karşıyım.” diyor özetle. Arkadaşım da kendisini uyarıyor ve benden helallik alması gerektiğini söylüyor. Eleştirmen kişisi bana sesli mesaj yoluyla kendimi sergilediğimi, kendisinin bunu yanlış bulduğunu, arkadaşıma da yakıştıramadığını ve bunun gibi bir çok şeyi söyledikten sonra bana hakkını helal et diyor. Evet ben de şok oldum ama lütfen bekleyin. Kendisine hakkımı helal ettim. Çünkü bakınca bunu gören, üslubu noksan, gönlü dar en önemlisi ve korkuncu da kendini şu cennetliktir şu cehennemliktir yargısında bulunabilecek kişi olarak gören birine ne diyebilirim ki? Sözlerinin kalbimi paramparça ettiğini mi? Gözünün ve gönlünün kirli olduğunu, baktığı şeyde kusur arayanın mutlu olamayacağını mı? Bu konularda bu kadar hassassan profilinde fotoğrafın olmayacak kardeş hatta seviyen bu kadar yüksek ise bu günah yuvasında sen ne arıyorsun mu? Söylenecek çok şey var elbette ama ben kendisinin kırdığı kalbimin hesabını Allah’a havale ettim.

Şimdi bu örnekten hareketle bir kaç kelam etmek istiyorum kendisine aynada bakmayıp başkasının kusurunu ararken mikroskop kullanan zihniyeti mikrop dolu insanlara. Çünkü bıktım artık sizden ve hadsiz dillerinizden. Öncelikle mutlak doğru dini çerçevede zaten bellidir ve müslümanım diyen herkes tarafından kabul edilmiştir. Bu net doğrular insanlığa ilk geldiği zamanki gibidir. Yani “modern müslümanlık” diye bir şey yoktur. Herkes doğruyu bilmektedir ve elinden geldiğince tatbik etmektedir ama nefsini yenip dört dörtlük uygulayan vardır ve uygulayamayan kardeşine doğru örnek olarak, onlara dua ederek, haşa kendini cennetlik diğerlerini cehennemlik görmeden bu dünya sınavını verip geçenler ne mübarektirler. Bir de bütün bütün yapamasa da bütün bütün terk etmeyenler, nefsine engel olamayanlar, doğru yolda çabalayanlar, kendisinden iyiye yetişmeye kendisinden kötüye iyi örnek olmaya çalışanlar vardır. Bu insanların nefsindedir sorun. Daha iyi olduğunu düşünen de kesinlikle iyi değildir. Allah “Oldum” diyen kulunu, kibirli kulunu sever mi sizce? Ben biliyorum ki açık kapalıya, kapalı açığa, çok kapalı daha az kapalıya, açık çok açığa… kendisinin mükemmel kişiliğinden vermek istiyor. Ama vermeyin. Bilirsiniz mezar tek kişilik arkadaşlar. Sınav tek kişilik. Haa, siz iyiyseniz yanlışı hal diliyle gösterin. Kendinizi mükemmel görmeyi bırakın. Dert edindiğiniz şeyi dua ile çözün. Sizin için gerçek bir dertse tabii. Hani Tolstoy “Herkes insanlığı değiştirmeyi düşünür ama kimse önce kendini değiştirmeyi düşünmez.” diyor ya. Tam olarak öyle. Lütfen hepimiz iyilik yolunda önce kendimizi değiştirelim ve dilimize sahip çıkalım.