Midyat’a Siz Gidin Benim Bulgurum Yok

En azından hiç bulamadığımız kendimizi kaybetmeseydik. Bulmak için başvurulmayan tarif kaldı mı? Tarçını unutulan tarçınlı kek, ayda üç kilo verdiren egzersizler, saatine uygun müzikler, diyafram nefesi… Hayatı yöneteyazarken sıkılıp da yeni yaratamadığımız “ben”lerin kölesinden hâlliceyiz. Geleceğin işgalcisi, “yapay zekâ” değil “bensizliklerimiz”. Makine yaratıp makineleşmeye özendik. Sonuç? Şairin söz ettiği kayboluşları ararken otobüsten inmeyi unutan palyaçoların komedisi durumu. Acziyet, hürriyet, rezil olma hakkı, var olma hakkı var ama “bunaltı” hakkı yok. Dedikodumuzu yaptığından adımız gibi emin olduğumuz karşı komşuya selam ver! Modernitenin dayatması… Özgürce haykırmak istiyoruz: Depresyondayız ama farkında değiliz. Hepimiz, duygudurum bozukluklarının farklı bir boyutuyuz. Farksızız ama kendiliğimize olan nefreti ötekilerimize kusmalıyız, aman anlaşılmasın!

İş görüşmesi, migren atakları, öfke patlaması, mezuniyet, dağınık dikkat… Hangi çabanın sonucuydu? Varlığı sürdürebilmek, sabah uyanamamak… Özel İsmet’in dediği “Ölüyoruz, demek ki yaşanacak.” dizesini geç öğrendik ama hiçselliğimizden erken emekli olduk. Antidepresanlar senin olsun doktor hanım, önerdiğin hobiler de sıkıcı, spor da tam bir eziyet. Zamanı yönetesi geldikçe “geç” kalmışlık hissini haşreden anlık öfkeyi frenleyemiyor kimse.

Toparlandım ey ahali! Bunalımda olanlar değil, enerjisi tükenmemişcesine havaya bakanlar bir adım öne çıksın. Evet, sizlerin bu saçma çabanız kervanımızın dinamiğine çok zararlı. Sizlerle devam edemeyeceğim. Yanlış anlamayın; saniye saniye toplanan biz toz zerrecikleri, sizlerce terk edildik.

Ben, biz, bizsizlik, bensizlik. Reklama geçen TV kanalını değiştirmeye üşenen şahsımızdan bisikletle sol şeritte araçlarla yarışan bir beyhude yaratan “daraltı”yız: Bulgursuz ve Midyat’a gidecek enerjisiziz. Aynadaki yansımalar değil yakışıklı olan, sadece farkındalık. Neredeyiz?

Kaptan!

Müsait bir yerde

İnmeyeceğim

 Rahatsız etmiş çaprazım yolcuyu içimin şişliği

 Hepinizin yerine edeyim itiraf

Aykırılaştık

 Kâbus görmemek için uykulardan kaçınca 24 saate.

 Zamanımın üstü eksik gelmiş

 Çürüyerek uzattığım 30 yılın ederi Tanrı’m!

 Majör bir çelmenin ofsaytı olmamalıydı.

Yürüsem kalan ömrümü

Koştum sayar mısın?

Konuk Yazar: MERVE SAFÇI